به نقل از «فرارو»

ماموریت محرمانه توسط فالکون برای بردن یک ماهواره نظامی به فضا

تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۱۸۳۷

شرکت فضایی اسپیس‌ایکس قصد دارد به زودی یک ماموریت نظامی محرمانه را با موشک فالکون هوی به فضا پرتاب کند.

به گزارش ایسنا؛ این شرکت قصد دارد اولین پرتاب موشک فالکون هوی در سال ۲۰۲۳ را در روز یکشنبه، ۱۵ ژانویه، در ساعت ۱۷:۵۶ به وقت منطقه زمانی شرقی (۲:۲۶ بامداد روز دوشنبه به وقت ایران) انجام دهد.

این موشک فالکون هوی با یک روز تعویق از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا پرتاب می‌شود تا ماموریتی محرمانه برای نیروی فضایی ایالات متحده آمریکا به نام «USSF-۶۷» به انجام برساند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پرتاب به صورت زنده از پایگاه خبری اسپیس پخش خواهد شد.

پرتاب پیش رو پنجمین پرتاب برای این موشک فالکون هوی خواهد بود که در ماه فوریه ۲۰۱۸ با انجام یک پرواز آزمایشی به یاد ماندنی کار خود را آغاز کرد. فالکون هوی در اولین پرتاب خود یک خودرو تسلا رودستر متعلق به بنیانگذار و مدیرعامل شرکت اسپیس‌ایکس یعنی ایلان ماسک را در حالی که یک مانکن با لباس فضایی به نام استارمن در صندلی راننده آن نشسته بود به مدار اطراف خورشید فرستاد.

فالکون هوی بار دیگر در ماه آوریل سال ۲۰۱۹ و ماه ژوئن همان سال به فضا پرتاب شد و هر بار ماهواره‌های عملیاتی را با خود به همراه برد. این موشک دیگر تا نوامبر سال گذشته پرتابی نداشت تا در نهایت در ماه نوامبر ماموریت «USSF-۴۴» را برای نیروی فضایی ایالت متحده به انجام رساند. به گفته تحلیلگران صنعت فضایی، شکاف ۴۰ ماهه در درجه اول به دلیل تاخیر در آماده‌سازی محموله‌های مشتریان بوده است.

ماموریت «USSF-۶۷» نیز مانند ماموریت «USSF-۴۴»، یک ماموریت محرمانه است. با این حال، ما کمی در مورد این ماموریت می‌دانیم.

محموله اصلی آن یک ماهواره ارتباطی نظامی به نام «Continuous Broadcast Augmenting SATCOM ۲» است که فالکون هوی آن را به مدار زمین ثابت در فاصله‌ی حدودی ۲۲۲۰۰ مایل (۳۵۷۰۰ کیلومتر) از زمین می‌فرستد.

همچنین در این پرتاب یک فضاپیما به نام «Long Duration Propulsive ESPA (LDPE) -۳ A» که یک آداپتور محموله است و می‌تواند تا شش ماهواره کوچک را در خود جای دهد، به فضا پرواز می‌کند.

فضاپیمای «LDPE-۳ A» پنج محموله نیروی فضایی را طی ماموریت «USSF-۶۷» با خود حمل خواهد کرد. مقامات نیروی فضایی در بیانیه‌ای گفتند که در میان این محموله‌ها دو نمونه اولیه عملیاتی برای افزایش آگاهی موقعیتی و یک نمونه اولیه عملیاتی محموله‌ای ایمن که قابلیت برقراری ارتباط امن فضا به زمین را فراهم می‌کند، وجود دارد.

موشک فالکون هوی شامل سه بخش بهبود یافته فالکون ۹ اسپیس‌ایکس است که به هم متصل شده‌اند. در بخش بالایی پیشران مرکزی آن یک بخش حمل بار گنجانده شده است.

مرحله اول فالکون هوی مانند فالکون ۹ قابل استفاده مجدد است. دو پیشران جانبی این موشک دومین پرواز خود را انجام می‌دهند و در ماموریت «USSF-۴۴» نیز حضور داشته‌اند، اما پیشران مرکزی آن برای اولین بار به فضا می‌رود.

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، دو پیشران جانبی اندکی پس از بلند شدن به زمین بازخواهند گشت و در پایگاه فضایی کیپ کاناورال، که در مجاورت پایگاه فضایی کندی قرار دارد، به صورت عمودی فرود خواهند آمد. پیشران مرکزی باز نخواهد گشت و در نهایت در اقیانوس اطلس سقوط خواهد کرد.

ماموریت «USSF-۶۷» تنها بخشی از هفته‌ی شلوغ اسپیس‌ایکس است. این شرکت همچنین قصد دارد ۵۱ ماهواره اینترنتی استارلینک خود را بر فراز یک موشک فالکون ۹ به زودی به فضا پرتاب کند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: ماهواره نظامی فالکون موشک فالکون هوی نیروی فضایی اسپیس ایکس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۱۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام